Enschede-Losser

Achtergrond

De Mosroos is een mutatie die van de ene op de andere dag optrad bij de Centifoliarozen. Er zijn echter berichten dat deze afwijkingen (want dat zijn het!) al in 1696 in Frankrijk gezien waren bij andere rozen. In Engeland kreeg de Mosroos in 1727 voor het eerst aandacht. Het fenomeen “mos” ontstaat rond de stelen en de knoppen en rond de bloem. Het ziet er uit als mos. Het mos plakt aan je vinger en als je er een beetje op wrijft is het geurig.
De Mosroos werd een hype tussen 1850 en 1870. Iedereen moest een Mos hebben. Kwekers speelden hierop in. Er werden zoveel kruisingen gekweekt dat er op het laatst Mosrozen waren die géén mos meer hadden! Ook waren er Mosrozen die, als ze geen mos hadden gehad, al lang uit de roulatie genomen zouden zijn.

 

"Productinformatie"

Om een idee te hebben hoe een Mosroos er uit ziet volgen hier een paar beschrijvingen.

De “Comtesse de Murinais”: een grote struik, 1.75 meter hoog. Grote, gevulde bloemen, roze van kleur die verbleken naar wit. Het mos heeft een rijke kleur groen en een sterke geur evenals de bloem. Deze soort stamt uit 1843. Dan de “Baron de Wassenaer”: een sterke struik en 1.75 meter hoog. De bloemen: van helder rood naar diep roze rood verbloeiend; ze kunnen wel 8 cm groot worden. Vaak nog een tweede bloei (mosrozen bloeien normaal maar een keer). Ze heeft veel mos en donkere bladeren. Ze stamt uit 1854.

En tenslotte de “René d'Anjou”: een roos met een prachtige roze kleur. Ze is niet al te hoog, namelijk 1 meter. De bladeren en het mos hebben een bronzen kleur, vooral als ze jong zijn.