Enschede-Losser

Deze roos komt in de natuur voor rond de Middellandse Zee. Verder in Irak en Iran en –verrassenderwijs- in Ierland, maar dan wel in het zuiden, in county Kerry. Het verhaal gaat dat de Gallica’s al gecultiveerd werden door de Meden en Perzen meer dan duizend jaar voor Christus. Thibault de Sonnier, een Franse kruisridder uit de 13e eeuw, bracht haar volgens het verhaal naar Europa, naar Frankrijk dus. Linnaeus, in de 18e eeuw verantwoordelijk voor het benoemen van plantensoorten met Latijnse namen, bedacht de naam Gallica, de oude naam voor Frankrijk.

De Gallica is één van de oudste rozen die bekend is. Ze komen voor in de genen van moderne rozen. In de middeleeuwen werden ze gebruikt als medicijn voor kwalen. De Gallica is op allerlei manieren gebruikt om andere rozen door middel van kruisen te kweken. Eerst in Nederland in de 17e eeuw, later ook in Frankrijk.

Afstamming
Een vroege cultivar is: Rosa Gallica Officinalis, ook bekend als de apothekersroos. Ze heeft diep roze of rode, enkele bloemen.
In de 16e eeuw ontstond in Engeland haar sport Versicolor, ze is roze met onregelmatige purperen strepen en geurt heerlijk. (Met “sport” wordt in de rozenwereld bedoeld, dat er plotseling een verandering plaats vindt in de genetische eigenschappen van de roos.)
Zo is Tuscany omstreeks 1600 een prachtige Gallica. Maar Tuscany superb is populairder omdat haar bloemen groter en voller zijn. Zij werd gekweekt door Rivers in Engeland in 1837. Beide zijn karmozijnrood.

De plant
In het wild wordt Gallica zo’n 50 cm hoog. Omdat ze in het wild natuurlijk niet is geënt, kan ze zich via nieuwe scheuten enorm uitbreiden.Ze kan zich goed vestigen en handhaven, zelfs in arme, slechte grond. De Gallica roos kan flink wat vorst hebben, wel tot -13.

Gekweekt zijn het nogal forse planten. De takken hebben kleine doornen. Gallica bloeit éénmaal per jaar, in de vroege zomer. De geur is niet zo sterk als van hybriden. De bloemen zijn eenvoudig en enkel, helder roze-rood van kleur met gele meeldraden. Na de bloei geeft ze ronde, rode bottels. De Gallica’s die U bij een kwekerij koopt zijn allemaal geënt want een hele tuin vol van deze rozen is een beetje veel van het goede. Als tuinplant is ze niet zo populair als de mooiere en ‘effectievere‘ hybriden. Ik vind ze goed op hun plaats in een tuin waar ze een beetje achteraan kunnen staan in de border, ook al omdat dat ze maar éénmaal bloeien. Maar dan zijn ze zo mooi!

Enkele Gallica’s die in de buurt te verkrijgbaar zijn: Gallica Officinalis, Versicolor, Tuscany superb, Mundi,Charles de Mills, Cardinal de Richelieu. Ik vind het fascinerend om het verschil te zien tussen de diverse rozen in deze groep. Kijk bijvoorbeeld naar Versicolor en Cardinal de Richelieu. Beide behoren tot de Gallica’s, maar door kruising zijn het zo te zien twee heel verschillende rozen.