Achtergrond

Een tijd lang was men niet zeker waarvan de Portland roos afstamde. Recent DNA onderzoek heeft uitgewezen dat het een kruising is tussen een Gallica roos en een Damacener roos. Zeer oud is ze in elk geval niet, voor 1750 had niemand van deze roos gehoord. Ze is één van de ‘ouders’ van de remontant (doorbloeiende) rozen. Dat wil niet zeggen dat deze rozen aan één stuk door bloeien maar toch al wel redelijk; zij het met flinke tussenpozen. Vooral in de herfst geeft ze vaak een goede nabloei. Het verhaal gaat dat de Hertogin van Portland rond 1800 de roos kreeg uit Italie. Later ging de roos naar Frankrijk, waar de Fransen een groot aantal cultivars hebben gekweekt.

“Productinformatie”

De originele Portland roos van de Hertogin is een bossige struik van zo'n 120 cm hoog met halfgevulde karmozijn rode bloemen en gele meeldraden.
Zij is nog steeds verkrijgbaar. Met haar hoogte is de Portland ook geschikt voor een kleinere tuin. Ze heeft veel takken met mooie bladeren die zich al vlak onder de bloemen vestigen. De struik heeft een compacte groeiwijze. De bloemen die gevuld zijn, staan op korte stelen. De geur is volgens velen onovertrefbaar.

Afstamming

Toen ik een keer bij de Border in Delden kwam en langs een border met rozen liep, rook ik van verre een sterke rozengeur.
Het was een kwestie van mijn neus achterna lopen en daar vond ik haar: de Portland Rosa Comte de Chambord. Ze had dikke, gevulde roze bloemen en dan die geur. Natuurlijk kocht ik haar op de verkoop en zij was het begin van mijn hobby: rozen. Ze staat nog steeds in mijn tuin en is nog steeds mijn favoriet. De Comte de Chambord is volgens kenners de beste. Herhaalde bloei. Gekweekt in Frankrijk in 1860.
Een andere Portland roos is Rosa du Roi uit 1815. Lage struik, 75 cm hoog en een goede herbloeier. Losse, halfgevulde karmozijnrode bloemen met een sterke geur. Ze was zeer belangrijk omdat ze haar kleur doorgaf aan remontant en grootbloemige rozen.